Vivian Mac Gillavry

Works Publications Projects CV About

‘Flirten, verkopen of verder kijken: in gesprek met vier galleries’

Het leven na de kunstacademie kan een uitdaging zijn. Je moet rond zien te komen van een broodbaan terwijl je in de tijd die overblijft probeert je praktijk te ontwikkelen en zo veel mogelijk werk tentoon te stellen. Vertegenwoordigd worden door een galerie lijkt dan een aantrekkelijk vooruitzicht, maar hoe werkt dat precies? Wat doet een galerie eigenlijk voor een kunstenaar?

Lees verder op Metropolis M ︎

‘UNFAIR23: kunst ten tijde van crises’

Kunstbeurs UNFAIR, dat haar tienjarig jubilieum vierde, toonde werk van kunstenaars die zijn afgestudeerd in ‘challenging times’. Drie dagen lang werd de veerkracht en het doorzettingsvermogen van de deelnemers gevierd. Ik sprak drie van hen over hun werkpraktijk en de moeilijke periodes waarin ze zijn afgestudeerd.

Lees verder op Metropolis M ︎

‘Behoefte aan nabijheid’

Mijn moeder heeft zo’n dertig jaar gewerkt als psychotherapeut en relatietherapeut. In dit interview ga ik met haar in gesprek over ruzies, relaties en (opnieuw) verbinden met elkaar. 'Je open durven stellen en je kwetsbare kanten tonen kan alleen als je je veilig voelt.' Dit gesprek is deel 2 van een twee-delige serie over geluk, verandering, loslaten en relaties.

Lees verder op Hard//hoofd ︎

‘Somberheid is iets van alle tijden’

Mijn moeder heeft zo’n dertig jaar gewerkt als psychotherapeut en relatietherapeut . Ik merk dat veel mensen om mij heen tegen levensvragen aanlopen waar ze graag met iemand over zouden praten. In deze twee-delige serie ga ik naar aanleiding van deze vragen met mijn moeder in gesprek over geluk, verandering, loslaten en relaties.

Lees verder op Hard//hoofd ︎

‘Met welke zin begin ik de laatste zinnen?’

Ik schreef een reeks korte verhalen over de vragen waarmee we achterblijven vlak na de dood van een dierbare, van 'Wanneer besloot hij dat hij gecremeerd wilde worden?' tot 'Welke schoenen zijn gepast voor de uitvaart?’

Lees verder op Hard//hoofd ︎

‘Ik begrijp niet waar de ongeschreven regels van de kunstwereld worden gemaakt’

Ik sprak drie kunstenaars over hun kunstwereld. De laatste in de reeks is Aukje Dekker. Als een van de oprichters van sociëteit Sexyland heeft zij een eigen wereld ingericht binnen de soms onbegrijpelijke kunstwereld.

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Het is net alsof ze zeggen: ‘Houd maar op met kunstenaar zijn’

Wat Koos Buster betreft gaan kunstacademies meer aandacht besteden aan de wereld ná de opleiding. Het delen van ervaringen zou al helpen: 'De kunstwereld zit vol ongeschreven regels, wat ook betekent dat niemand echt weet hoe het werkt.'

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Leven van de kunst? ‘Het kapitalistische systeem is doorgeschoten’

Het gros van de kunstenaars zal nooit het grote publiek bedienen. Niet iedere kunstenaar is even goed voorbereid op deze deceptie. Een interview met Jelly Hogendorp, die in haar kunst liever zoekt naar zingeving dan naar geld.

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Vat het nou alsjeblieft niet persoonlijk op

Corona lijkt alweer bijna iets uit het verleden maar de financiële effecten ervan zijn nog steeds voelbaar in de culturele sector. Ik blik terug op een periode waarin bestuurders kunstenaars zonder schuld of schaamte voor de bijl gooiden.

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Tuinbonen en Tape

In de reeks Museum van de werkelijkheid wordt beschreven welk verschijnsel, object of gebeurtenis nadere observatie en bewondering waard is. Zaken waar we aan voorbij lopen, die in de vergetelheid zijn geraakt of die nooit de waardering hebben gekregen die ze eigenlijk verdienen. Het resultaat is een rijke reeks aan essays, columns, recensies en fictie waarin we het onzichtbare op een sokkel plaatsen. In Tuinbonen en tape breng ik een ode aan dat wat we gewend zijn niet te zien.

Lees verder op de Notulen van het Onzichtbare ︎

Een mens heeft het recht van gedachten te veranderen

In december 2021 zag ik dat een artikel van mij uit 2013 in de “Top Posts” stond, acht jaar na dato. Ik vroeg de redactie het artikel te verwijderen omdat ik vond dat het een onderwerp nuanceerde waarvan ik twijfel of het in deze tijd nog nuance verdient.

Lees verder op Standplaatswereld ︎

Leer gewoon de regeltjes, luilakken

Voor een maatschappij geobsedeerd door het geschreven woord is dyslexie een handicap. Zelfs in je liefdesleven spelen spelfouten een belangrijke rol. Maar de focus op tekst zou niet bepalend moeten zijn. Dyslexie is geen tekortkoming, maar letterlijk een andere manier van kijken.

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Een stem van een muze

Bij het schilderen van een portret geven kunstenaar en muze zich bloot. Het resultaat is de interpretatie van de kunstenaar. Wat nou als ook de muze zou kunnen praten?

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Versies van afgeleiden van het origineel

Op weg naar mijn werk fietste ik langs een berg grofvuil. Tussen het afval stond een voorwerp dat mijn aandacht trok. Van een afstand leek het voorwerp te bestaan uit een rubber doek die om een staande lamp was gewikkeld, de bijzondere vormen staken af tegen de berg grofvuil.Dit voorwerp is gedurende zes maanden van mijn derde studiejaar aan de Gerrit Rietveld Academie mijn bron van inspiratie geweest.

Lees verder op Mister Motley Magazine ︎

Vertrouw de dingen die je met gemak doet

Ik vroeg mijn docenten van de Gerrit Rietveld Academie naar het beste advies dat zij ooit kregen. Interview 3: Geert Mul, die onder meer computeranimaties, installaties en sculpturen maakt. 'Als iets geforceerd was, dacht ik dat dat dan wel kunst zou zijn.'

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Zorg dat je de juiste mensen om je heen verzamelt

Samen met andere kunstacademiestudenten studeer ik dit jaar af van de Gerrit Rietveld Academie. Uitgeleerd ben ik echter allerminst. Voor mijzelf en voor andere aanstormende kunstenaars stel ik mijn docenten de vraag wat het beste advies was dat zij ooit gekregen hebben. In een reeks van drie artikelen geven zij hun waardevolle adviezen mee. Beeldend kunstenaar Marieke Gelissen is de tweede die ik spreekt.

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Word jezelf (ook als je dat niet wilt)

Ik vroeg mijn docenten van de Gerrit Rietveld Academie naar de beste adviezen die zij ooit kregen. Allereerst: beeldend kunstenaar en publicist Q.S. Serafijn.

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Hoe je maanden op knokkels telt en andere vragen

Voor welke simpele zaken heb jij nooit meer opnieuw naar uitleg durven vragen? Voor mij was het maanden tellen op mijn knokkels. Maar toen ik dat aan een vriendin durfde op te biechten, ontdekte ik iets moois.

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Vergeet de lelijke kanten van dementie niet

Ik begon op mijn 19de mijn vader te verliezen aan dementie. Ik schrik van hoe mediamakers met dementie omgaan: het is goed om te laten zien hoe ermee valt te leven, maar wat als we zóveel focus leggen op de kwaliteit van leven, dat we vergeten te praten over hoe moeilijk dementie kan zijn?

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Een levendig gebrek aan bescheidenheid

Redacteuren Jorne Vriens, Iris van der Werff en Vivian Mac Gillavry zagen tijdens hun bezoek aan de tentoonstelling ‘ALL INN’ mensgrote rattenlichamen van stof, dode vliegen in een vensterbank en een verkoopstand met snuisterijen die ook bij Dille & Kamille zouden kunnen worden verkocht. Wat vonden ze ervan?

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Teleurstellende feministen

Ik voerde gesprekken met vrienden over de discrepantie in het feminisme tussen theorie en keuzes in het persoonlijke leven. 'De definitie van feminisme is zo breed dat het lijkt alsof álles wat met keuzevrijheid en gelijkwaardigheid te maken heeft, onder de noemer geplaatst kan worden.'

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Tempo Doeloe, Verbonden met een omstreden verleden

De jaarlijkse herdenking van de capitulatie van Japan in 1945 roept bij mij gemengde gevoelens op. Als tweede generatie oorlogsslachtoffer groeide ik op met nostalgische verhalen over Tempo Doeloe, maar ik vind de steeds luider klinkende kritiek op het koloniale verleden terecht. Een essay over het omgaan met een koloniaal verleden in je familie, verbintenis voelen en je eigen gedachten daarover vormen.

Lees verder op Hard//hoofd ︎

15 juni 3054

De aarde moesten we verlaten. Na de exponentiële groei van de wereldbevolking in de jaren 80 van de 21eeeuw, de technologische crisis en de natuurrampen in 3011-3020, was duidelijk dat de gespannen leefsituatie op aarde niet langer houdbaar was. Dankzij de berekeningen van The NASA-Amazon Group, wisten we dat we nog maar een kleine 40 jaar konden overleven op aarde.

Lees verder op Standplaatswereld ︎

De rollen omgedraaid - kijken naar kunstkijkers

Wanneer een bezoeker in een museum bij een kunstwerk net wat langer dan de gemiddelde dertig seconden blijft staan, zou ik diegene het liefst het hemd van het lijf vragen. Om zo min mogelijk mensen lastig te vallen, bedacht ik een undercoveroperatie.

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Art, anthropology and authority

“Most anthropologists are failed novelists.” I have forgotten where I heard this quote for the first time or who said so, but it is correct that many anthropologists hope to develop their literary skills. There is perhaps not much difference between anthropologists and novelists, or artists in general. Both anthropologists and artists, or at least most of them, wish to tell something about the world and in their products recreate the world.

Lees verder op Standplaatswereld ︎

De complexiteit van excuses voor het verleden

Vorige maand maakte koning Willem-Alexander excuses voor het optreden van de Nederlanders tijdens de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog. Een goede eerste stap, vind ik. Maar hoe komt het dat zo'n excuus kan bijdragen aan een gevoel van erkenning en tegelijkertijd kan kwetsen?

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Je bent woke - fijn, maar maak er geen wedstrijd van

Dat ik niet op de hoogte was van inclusieve pronouns kwam mij op afkeurende reacties te staan. Behalve door een van de aanwezigen, die mijn gebrek aan 'wokeness' geduldig opvulde.

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Een spelletje memory voor de Alzheimervereniging

Met enige verbazing zie ik hoe goede doelen geld ophalen met acties die patiënten zelf vaak niet meer kunnen uitvoeren.'Hoe zou het zijn als er geld wordt opgehaald voor onderzoek naar dyslexie door middel van een spellingswedstrijd?'

Lees verder op Hard//hoofd ︎

Hoe de grootste afknapper in online daten het leven van de dyslect beïnvloedt

In vrijwel elke vacature staat vermeld dat het een vereiste is om de Nederlandse taal perfect te beheersen. Zonde, want hierdoor vallen dyslecten bij voorbaat af. En nu blijkt ook de grootste afknapper in online daten het leven van de dyslect te beïnvloeden.

Lees verder op Brainwash Magazine ︎

Squeezing one year of fieldwork in New Zealand in three months

During the first year of my Bachelor study in anthropology, we were told that the best field research should take at least a year. You might just find out that the two days in which you can collect very relevant information, are in July and in January. It might be obvious that you would not like to miss those days. Unfortunately we only get three months to collect all our data for our master thesis.

Lees verder op Standplaatswereld ︎

Running on Cargo