WELCOME TO THE WORLD OF INSTITUTIONS!
“Now what I want to point out is that there is always a terrorism of the question: a power is implied in every question. The question denies the right not to know or the right to the indeterminacy of desire […] Every question sets off a certain panic; even more so if the question is, or claims to be precise.”[1]
Het weten, in zijn vorm van voor de productieve kracht onontbeerlijke informationele waar, is nu al en zal dat zijn, een zeer belangrijke inzet, wellicht de belangrijkste, in de wereldwijde concurrentiestrijd om macht.”[2]
[1] Barthes
[2] Lyotard, 1979
In hoeverre kan ik mij vinden in terrorism of questions?
Het vragen of beantwoorden van vragen geeft mij geen gevoel van paniek. Het geeft een gevoel van controle. Het biedt een nieuwsgierige blik naar de wereld, de werkelijkheid en het analyseren en onderzoeken daarvan. Vragen helpen mij begrijpen hoe de wereld in elkaar zit. En hoe andere werelden in elkaar zitten. Ik pretendeer de antwoorden niet te weten.
Wat dat betreft ervaar ik de zin van Lyotard, “zolang ik kan bewijzen, is het toegestaan te denken dat de werkelijkheid is zoals ik zeg dat zij is” als een inspiratie voor mijn practice. Het geeft de ruimte alle experimenten aan te gaan in mijn eigen werkelijkheid.